Ir al contenido

Articlo partitivo en francés

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

L'articlo partitivo en francés se fa servir debant de substantivos incontables pa indicar cuantidaz globals d'ixos substantivos. A formas d'articlo partitivo en francés son du, de la y des.[1]

Determinant partitivo singular[editar | modificar o codigo]

Dende o punto de vista morfolochico, l'articlo partitivo "singular" ye o mesmo que l'articlo definiu singular precediu d'a preposición de:

  • Forma masculina contracta : « du » ;
  • Forma feminina : « de la » ;
  • Forma epicena : « de l' » (debant una parola que encomienza foneticament por vocal) :
  • As formas « de la » y « de l' » son composaus flexivos deseparaus.

O singular se combina con un substantivo incontable[2] pa designar-ne por un regular un d'inanimau (du sable, "arena"). Si en designa un d'animau (un animal millor que un ser humán), lo transforma en materia consumible:

Un veau [articlo indefiniu] (un vediello); le veau [articlo definiu] ; du veau [articlo partitivo].

L'articlo partitivo presenta una forma identica a la d'a preposición de. Con tot y con ixo no s'ha de confundir-los:

Je parle de l'eau. / Je veux de l'eau.
En o primer eixemplo, « de l'  » ye l'articlo definiu precediu d'a preposition « de » (« eau » ye doncas C.O.I. d'o verbo « parle »). En o segundo, « de l'  » ye un articlo partitivo (« eau » ye doncas complemento directo d'o verbo « veux », ya que no bi ha preposición). La diferencia ye significativa en o pronombre relativo: L'eau dont je parle / L'eau que je veux. Manimenos, por atracción con a forma preposicional, o pronombre obchecto no concuerda con o COD: J'ai mis de l'eau sur la table / L'eau que j'ai mise / J'en ai mis.

Determinant partitivo plural[editar | modificar o codigo]

Como designant d'una part no contable d'un continuum, l'articlo partitivo no habría de tener que formas singulars.

  • Manimenos dende l'inte que substantivo en cuestión no existe que en plural (pluralia tantum), se fa servir a forma epicena de l'articlo indefiniu des, devez calcada dende l'articlo definiu plural precedida d'a preposición de (devez una forma contracta):
Des archives ("archivos"), des cendres ("cenisas"), des décombres ("enruna"), des rillettes (un plato francés pareixiu a las chichorras), des ténèbres, des vivres…
De fueras d'estos casos particulars, un sintagma actualizau por un articlo partitivo singular no puede dicir-se en plural sin cambiar semanticament:
Por eixemplo, « des eaux » ye o plural de « une eau », y no pas o de « de l'eau », que normalment no en tien.
L'articlo partitivo plural debant un COD cuasi siempre ye convertiu en « de » por un verbo en forma negativa :
Il mange des rillettes / Il ne mange jamais de rillettes.

Un atro caso de reducción d'o partitivo a la suya forma preposicional de ye cuan o substantivo ye precediu d'un adchectivo, manimenos en francés coloquial actual bi ha tendencia a no seguir esta norma:[3]

  • La candidate a des connaissances en informatique.
    • La candidate a de bonnes connaissances en informatique.[4]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (fr) Ludivine Glaud, Yves Loiseau, Elise Merlet: Grammaire essentielle du françáis. B1. Les Éditions Didier, 2015, pp 14-19.
  2. (fr) Nicolas, David (2006) Massif / comptable. In D. Godard, L. Roussarie et F. Corblin (éd.), Sémanticlopédie: dictionnaire de sémantique
  3. (es) Jesús Cantera y Eugenio de Vicente: Gramática francesa. Editorial Cátedra, S.A., 1999. pp 41-42.
  4. (fr) Élodie Heu: Le nouvel édito. Niveau B1. Les Éditions Didier, 2012, pp 41-42.

Bibliografía[editar | modificar o codigo]

Se veiga tamién[editar | modificar o codigo]


Os articlos partitivos en as luengas romances
en arpitán | en francés | en italiano | en occitán


Gramatica d'o francés
Fonetica Accentuación · Epentesi de consonant-puent · Fonetica · Fonolochía · Elisión · H aspirada · Liaison · Sincopa
Morfolochía Adchectivos (Cualificativos · Chentilicios · Colors · Grau comparativo · Grau superlativo · Demostrativos · Exclamativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Numerals cardinals · Numerals ordinals) · Adverbios (Afirmación · Cantidat · Dubda · Opinión · Deicticos · Espacials · Exclamativos · Frecuencia · Interrogativos · Modals · Manera · Negación · Relación lochica · Tiempo) · Articlos (Definius · Indefinius · Partitivo) · Chenero · Conchuncions (Copulativas · Adversativas · Dischuntivas · Causals · Comparativas · Completivas · Concesivas · Condicionals · Consecutivas · Finals · Subordinativas· Temporals) · Numerals · Numero · Pronombres (Demostrativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Personals · Relativos) · Prefixos (Cultos) · Sufixos (Cultos · Verbals) · Preposicions · Locucions prepositivas · Verbos · Conchugación (Primera conchugación · Verbos acabaus en -oir · Verbos acabaus en -re · Verbos acabaus en -ir d'a tercera conchugación · Conchugacions incoativas · Verbos irregulars acabaus en -ître · Segunda conchugación · Verbos irregulars · Modo condicional · Modo imperativo · Modo indicativo · Modo infinitivo · Modo participio · Modo subchuntivo · Tiempos verbals · Tiempos verbals perifrasticos · Verbos auxiliars · verbo être · verbo avoir) · Verbos modals · Verbos de movimiento · Verbos pronominals · Locucions verbals · Construccions verbo-nominals
Sintaxi Concordancia · Estilo directo · Estilo indirecto · Inversión · Negación · Sintagma adchectival · Sintagma nominal · Sintagma verbal · Orden de pronombres · Voz pasiva · Oracions de relativo · Oracions completivas · Oracions completivas infinitivas · Oracions temporals · Oracions causals · Oracions finals · Oracions consecutivas · Oracions concesivas · Oracions condicionals · Oracions comparativas · Oracions impersonals
Lexicolochía Anglicismos · Antroponimia · Arabismos · Arpitanismos · Castellanismos · Celtismos · Cultismos · Chermanismos · Escandinavismos · Eslavismos · Fitonimia · Hidronimia · Goticismos · Helenismos · Hongarismos · Italianismos · Lusismos · Miconimia · Neerlandismos · Occitanismos · Palabras ampradas d'as luengas d'oïl en francés · Persismos · Superstrato francico · Tudesquismos · Turquismos · Nominalización · Oronimia · Semicultismos · Toponimia · Zoonimia
Ortografía Normas ortograficas d'o francés